Το σπίτι στο χωριό

"Δεν έχω άλλο σπίτι.

Αυτό είναι.

Κι εγώ δεν είμαι κάτι άλλο.

Αυτό είμαι."

Ν. Σταματέλου

Αυτό είναι το σπίτι που μεγαλώσαμε. Η αυλή που κάναμε τα πρώτα μας βήματα, τις πρώτες μας πληγές στα γόνατα, τα πρώτα μας όνειρα αγναντεύοντας κατά το Σπήλιο. Εδώ στο χωριό των πρώτων μας δημιουργικών και ξένοιαστων ωρών με το Φλεβαριάτικο χιόνι, των πρώτων μας   ονειροπολήσεων και των πρώτων μας καυγάδων. 

Εκεί που το σύγχρονο συνυπάρχει με το παραδοσιακό. Στην Εγκλουβή του σήμερα που οι κάτοικοι του συναντούν τον εαυτό τους μέσα από την συνεχή τριβή τους με τους άλλους. Αυτούς τους λίγους άλλους. 

Τι απομένει από αυτή τη συνάντηση με τον εαυτό μας; Κατά πόσο η απλότητα, τα χρώματα της φύσης κι οι πρασινάδες της αυλής μας οδηγούν σε πιο απλές, πιο καθαρές, πιο αληθινές σκέψεις;